Bruin worden, auto verhalen & enge beesten!

Bon dia dushinan,

Weer een weekje verder! Ik moet zeggen dat de tijd hier toch wel echt steeds sneller gaat! Ik denk dat ik inmiddels wel kan zeggen dat ik me al op me gemak voel en gewend ben. Ingeburgerd nog net niet, maar dat komt nog wel. Ik heb bij dit reisverslag wat foto’s toegevoegd. Voor degene met een winterdip en degene die snel jaloers zijn; kijken is op eigen risico!

Mijn stage gaat redelijk goed. We hebben nu nog heel erg veel vrije tijd om zelf aan opdrachten te werken. Nog wel een beetje saai, maar de planning voor komende weken ziet er beter uit! Femke en ik hebben inmiddels een methode vertaald van Nederlands naar Papiaments dus hier kunnen we binnenkort hopelijk mee aan de slag. Volgende week mogen we bij een paar therapieën gaan meekijken en bij huisbezoeken en schoolobservaties zijn. Ik heb er nu al zin in, want ik heb het wel een beetje gehad met achter mijn laptopje zitten. Verder zijn de kinderen op de deeltijdafdeling echt schatjes! Vooral de groep met jongere kinderen vind ik echt heel leuk!

Naast mijn stage zit ik uiteraard ook niet stil. Maandag en dinsdagmiddag heb ik nog vrij gehad in verband met carnaval. Dit was dus een lekker lang weekendje. We zijn dit weekend verschillende stranden, en alle mooie feestjes afgegaan. Ook in het huis hebben we een leuk feestje gehad. Het mooiste strand dat ik hier tot nu toe heb gezien is Kas Abou! Wauw wat een paradijsje is dat! De foto’s zijn bijgevoegd, en nee; deze heb ik niet van Google afgehaald! Zelf gemaakt :D. Gisteren was de eindoptocht van Carnaval. Super mooi met lichtjes, felle kleuren en glitters. In mijn vorige verhaal vertelde ik dat we drie uur te vroeg waren, ik dacht dat we er van hadden geleerd, maar ook deze keer waren we weer twee uur te vroeg. “Rond 5 uur begint de optocht, dus dan is die om half 7 otrobanda”. Wij om half 9 in otrobanda. Maar nee; dit keer was hij vier uur later dan voorspelt. Ik denk dat je hier als Hollander nooit helemaal aan went haha.

Ik bedenk me trouwens net dat ik jullie nog niets heb verteld over de autoverhalen hier in Curaçao. Ik was van te voren gewaarschuwd voor het verkeer hier. Maar ik kan er nog steeds niet over uit hoe iedereen hier rijdt. We hebben de eerste avond dat we in de auto reden meteen een bijna botsing gehad! Een of andere malloot reed met misschien wel 100 km door de bocht, terwijl wij op die doorgaande weg reden. De malloot tolde heel de weg over, maar gelukkig hadden wij een goede bestuurster; Sandy, die de malloot heeft ontweken en ons veilig heeft thuis gebracht. Verder rijden we hier (letterlijk) rond(jes) in onze Chevrolet Spark, en hebben we al de nodige onzinnige benzine verbrand. Een grote kaart hebben we namelijk niet, en een TomTom al helemaal niet. De eerste week zijn we dus iedere keer dat we ergens heen gingen een paar keer verkeerd gereden. Je zou zeggen, zonde van je brandstof en tijd, maar achteraf is het wel goed geweest, want nu na 2 weken kennen we dit eilandje toch al wel heel erg goed. Optimistisch blijven!

Oh jongens, de beesten hier wennen alleen nog niet helemaal. Ik ging net lekker op me bed zitten om een reisverslagje te typen, kijk ik naast me… Zit er op me bed een salamander naar me te kijken!!! OP MIJN BED! Hartaanval, hij zat écht 10 cm bij me vandaan. Ik dacht dat ik ze wel lief vond, maar in mijn bed, nee.. Vervolgens ik een huisgenoot geroepen, die pakte hem bij zijn staart. Dat vond het enge beestje natuurlijk niet chill.. dus die ging spartellen. Resultaat: Ergens hier in mijn bed zit nu nog een salamander! Dat wordt niet lekker slapen vannacht.

Zo dit is toch weer een heel verhaal geworden! Hoe is jullie carnaval geweest? En oja, mijn adres hier is; Bonitostraat 2, Willemstad, Curaçao (hint, hint :-) )

Ayó!